سبد کالا هست و بسی خوشبختیم...!
قلمم بی تاب است
سخنم سنگین است
بوی خون می آید
احمدی روشن قفل
و کلیدش را برد
آن لولویی که ... می برد
ائتلافی میمون
بین آن فیل و الاغ
شرکای غربی
توی سیما دیدم
که بغل کرد؛ کری جان؛ اشتون
بازی روبه و بز
دیپلمات خندان است
چون که هرچیز که در دستش بود
در ژنو کرده حراج
پخش کرده به دلار
جان کری خوشحال است
زنگِ انشا شده است
نسبتِ ثروت و علم
نسبتِ خون و دلار
بس ظرافت دارد
اقتدارش کشک است
بوی رم می آید
بنینو را دیدم
در کفِ مهر آباد
با ظرافت دیدم
گرچه او لاف زده
روسری بر سر داشت
چَشم! چِشمَم کور است
خر مپندار مرا
فجر کاباره شده
و تشکر دارم
بابتِ فیلم فارسی
و ستون های فساد
در فضایی سکولار
بت و اسطوره شدند
و صدای کف و سوت
مرگ بر رجاله
مرگ بر هر خائن
مرگ بر چکمه ی خصم
روی خون شهدا
روی خون با ساپورت
مطرب و رقاصه
همگی ارزشیند
بانوی فاحشه الگوی هنر می باشد
و مشایخ جمشید
مُهرِ تمبر بزند
عذرخواه مسی است
و نظامی مظلوم
فتنه ها بس دیده
چه کسی عذر بخواهد از او؟
بابت عاشورا؟
بابت فاحشه ها؟
بابت سنگِ صبور
بی خیالش جمشید
بار خود می بندد
دل او کرده هوس
برود باز به بوینس آیرس
یا که شاید کاتالون
در یکی دست پزو
در یکی دست یورو
و خلیجی که عرب می باشد
لیگ فوتبال امارات، چنین می گوید
دل جمشید نسوزد یک وقت؟
بی خیالش ول کن
رونمایی شد یوز
وببخشید که این شعر سپید
اینقدر تیره شده
نیست با من تحفه
از نطنز و فردو
چکمه ی یانکی ها
برگلویم تیغ است
فکِ من، گشته پلمپ
بگذارید که تلخش نکنم
با کلید حسنک
باز تدبیر کنم
و امیدی بدهم
دست رستم بسته
چه کسی گفت بگویم سهراب؟!
من برنجم را وقتی می گیرم
که سبدش را حسنک؛
به حسابم ریزد
در برنجم جریان دارد هند؛
جریان دارد کرم
روغنی را دیدم
و کمی تخم که مرغش هم بود
و پنیر یو اف.
یو سی اف تعطیل است؟
بی خیالش ول کن!
سبدِ کالا هست
و بسی خوشبختم
میرمهدی اسدی
بوق